Zahuktao se Edo produktivnošću. U 2022. je realizirao 32 izdanja, a evo u tekućoj 2023. ovo mu je 13. po redu i ne namjerava se zaustaviti, u međuvremenu ih je još objavio 3 komada do ove recenzije. Društveni obrazac kao predispozicija umjetnika dođe manje-više kamenom spoticaja, faktorom bremzanja slobodnih izraza, ukoštavanje u regulative, krajnje rečeno nepisanih načela po kojima se rad i općeniti koliko god bio vižljav, nemiran, angažiran, protestan i sl., sugerira kao nešto u okvirima proklete normale.

A ako je tako, odnosno kada do toga dođe, umjetnost više nema smisao pretvarajući se u rad u diktaturi, u prisilan pseudo umjetnički rad što ne dozvoljava umjetniku potpuno koherentni subjektivizam. Na ovih nešto manje od 25 minuta samo jedne, naslovne teme uz relativno ugodan HNW pred samim finišem autor koristi udaljene melodije, pomalo nostalgične konverzacije romantičnih vijugavosti sofisticiranog reverba koji ovaj puta finišira kratkim fade-outom, a ne onim naprasno odrezanim 'prekidom slike i tona', blackoutom.

Naslovi: 1.Social pattern 23:38

ocjena albuma [1-10]: 6

horvi // 10/08/2023