LITTLE RADOJICA: Little Radojica Is Not Able To Suffer Anymore (d.i.y., 2000)
Kao period početka izgradnje gradova koji jednostavno počinje da znači posao za policiju, živjeti u okovima policije, tako i ovaj album predstavlja određeni trenutak bijega od tog stanja, tonovi, muzika koju sviraju neđe odaje utisak benda koji jednostavno označava policajca, specijalnog s lampom koji pregleda, čija svjetlost obasjava i otvara površinu elind peći, stvara neprijatnost između nedostatka roditelja, za kojim juri horda novinara ponesena značenjem građanske poslušnosti. "Ja sam možda htio biti takav ali sam i svoja djela nekad znao staviti dostupnim kriminalcima".
Muzika ima jak pad i uspon emocionalnog stanja, kao na nekoj klackalici partizana i četnika, mislim nisu oni toliko odrasli, te je ta igra toliko na toj podjeli postojana, ali itekako svjesni tog dualiteta, čak možda i bliske porodične pripadnosti. Muzika koja je snimljena je onaj prvi muzički dodir sa melodijom, tako zvuči svirka u početku interesovanja za instrument, čak što više, značajno je imati kompletan album koji bi bilo moguće čuti iz tog razloga, sticajem okolnosti ga imamo.
Nije bitno, koliko je zapravo u suštini nezadovoljstvo iskustvom, koje je na ispitu, preuzima ga ko želi, izvučeno je iz pojedinca i prosto je označeno nečim. Čime je označeno iskustvo do te mjere da pojedinac bude stavljen u nelagodan položaj, naravno, investicijama obaveznog prisustva i usvajanja, gledanja, plaćanja, puno raznih osoba i jedna koja je itekako zadužena za to što se zbiva, prosto da se stvori određeni lanac čitanja tuđeg iskustva, stubovi lica koji izgovaraju ono što je u jednoj osobi dobro i loše, označena grupa koja oplođava to iskustvo. Zatvoren krug majčinstva na koji se vrše udari da progovori dovešće ovo društvo do problema koji smo jednom imali stvarajući SFRJ. Nebitno, te iste majke se saslušavaju i dovode u vezu sa đetetom u definisanju laži koje im upućuju. Na samom kraju albuma se može čuti zvuk koji je nazvan post rock muzikom.